Voorwaarden voor de beoefening van iedere kunst

NOODZAKELIJKE VOORWAARDEN VOOR DE BEOEFENING VAN IEDERE KUNST

Kan men over de beoefening van een kunst ook maar iets leren, tenzij men haar beoefent?

Ongeacht of het nu gaat om timmeren, om geneeskunst of om de kunst der liefde, wie een kunst met vrucht wil beoefenen moet aan enige algemene eisen voldoen. Voor alles wordt van de beoefening van een kunst DISCIPLINE geëist. Alles wat ik alleen maar doe ‘als ik in de goede stemming ben’, kan een aardige tijdsbesteding zijn maar op die manier zal ik die kunst nooit machtig worden. Het gaat echter niet alleen om discipline in de beoefening van die speciale kunst of kundigheid, bijvoorbeeld door er elke dag een aantal uren aan te besteden, maar om zelfdiscipline in het hele leven. De werkelijkheid leert ons dat de moderne mens zeer weinig zelfdiscipline toont. Als hij niet hoeft te werken, wil hij luieren of om het aardiger te zeggen ‘zich ontspannen’. Deze behoefte aan luiheid is voor een groot deel een reactie op de al te grote regelmaat van de dagelijkse tredmolen. Juist omdat de mens gedwongen wordt acht uren per dag zijn energie te besteden in dienst van een doel dat hij niet zichzelf heeft gesteld, op een manier die niet zijn eigen manier is, maar welke hem wordt voorge-

schreven door het arbeidsritme, rebelleert hij en deze omstandigheid uit zich in de vorm van infantiele toegeeflijkheid voor zichzelf. Bovendien is hij in de strijd tegen het autoritarisme wantrouwend geworden tegen elke vorm van tucht, die hem wordt opgelegd door een onredelijke autoriteit maar daarbij ook tegen zeer redelijke zelftucht. Zonder die discipline wordt zijn leven echter ondermijnd, het wordt chaotisch en het vermogen tot concentratie gaat verloren.

Het is nauwelijks aan te tonen dat CONCENTRATIE een noodzakelijke voorwaarde is om een kunst te leren beheersen. Toch is in onze beschaving concentratie nog zeldzamer dan zelfdiscipline. Onze cultuur leidt, in tegendeel, tot een verstrooide leefwijze, zonder enige concentratie. De moderne mens doet velerlei dingen tegelijk: Lezen, naar de radio luisteren, praten, roken, eten, drinken. Hij consumeert met de mond wijd open. Duidelijk blijkt dit gebrek aan concentratie uit onze moeilijkheid om alleen met onszelf te zijn. Voor de meeste mensen is het onmogelijk om stil te zitten, zonder te praten, te roken, te lezen, te drinken. Zij worden dan nerveus en gejaagd, ze moeten iets doen met hun mond of handen.

Een derde factor is GEDULD. Toch geldt ook hier weer dat geduld oefenen voor de moderne mens even moeilijk is als zelfdiscipline en concentratie. Ons hele industriële stelsel bevordert precies het tegenovergestelde: Snelheid.

Natuurlijk bestaan hier voor belangrijke economische redenen. Zoals in veel andere gevallen worden de menselijke waarden echter ook hier bepaald door economische waarden. Men redeneert volgens een logica, dat, wat goed is voor machines, ook goed moet zijn voor mensen. De moderne mens meent dat hij iets verliest, namelijk tijd, als hij de dingen niet snel doet. Toch weet hij niets anders met die gewonnen tijd te doen dan haar te doden, te verdrijven.

Tenslotte is UITERSTE TOEWIJDING bij het leren voorwaarde voor het meester worden van die kunst. We moeten met betrekking tot de algemene voorwaarden voor het leren van een kunst op een punt wijzen. Wie een kunst wil leren, vangt niet aan met de directe beoefening, maar moet als het ware ‘indirect’ beginnen.

Eerst moeten veel andere dingen worden geleerd, welke er ten dele schijnbaar weinig mee hebben te maken, voordat de kunst zelf kan worden begonnen.

Een timmermansleerling moet eerst leren schaven, wie piano wil leren spelen begint met vingeroefeningen en toonladders. Een Zen leerling boogschutter moet aanvankelijk veel ademoefeningen doen.

Wie meester in enigerlei kunst wil worden, moet zijn gehele leven daar aan wijden, of moet tenminste steeds in nauwe relatie tot die kunst leven. De eigen persoonlijkheid wordt tot een instrument bij de beoefening der kunst. Zij moet in goede conditie bewaard worden om haar bijzondere functies te kunnen vervullen. Als we dit toepassen op de kunst der liefde, dan betekent dit dat ieder die een meester in deze kunst wil worden, moet beginnen met het oefenen van discipline, concentratie en geduld in iedere fase van zijn leven.

Hoe oefent men discipline?

Enkele zeer voor de hand liggende en elementaire regels voor de beoefening van discipline in onze tijd zijn: Een vast gestelde hoeveelheid tijd per dag wijden aan activiteiten als lezen, luisteren naar muziek, wandelen; niet boven een zeker minimum toegeven aan vluchtneigingen, niet teveel eten, drinken, slapen.

Zeer wezenlijk is echter dat men discipline niet beoefent door het volgen van regels, welke door anderen zijn opgelegd, maar dat zij tot een eigen wilsuiting wordt, dat men gedisciplineerdheid prettig gaat vinden en dat de mens zich langzamerhand gewend aan gedragsregels, welke hij ten slotte zou missen als hij ophield ze te houden. In het oosten heeft men reeds lang geleden ontdekt dat, wat goed is voor de mens, zowel voor zijn lichaam als voor zijn ziel, ook aangenaam moet zijn, zelfs als in het begin enige weerstanden moeten worden overwonnen.

Concentratie is nog veel moeilijker te beoefenen in onze beschaving waarin alles de ontwikkeling van het concentratievermogen schijnt tegen te gaan.                        De belangrijkste stap op de weg der concentratie is: leren alleen met zichzelf te zijn, zonder te lezen, zonder dat men naar de radio luistert, zonder roken, zonder drinken. Ieder, die tracht om alleen met zichzelf te zijn, zal ontdekken hoe moeilijk dit is. Hij zal in het begin rusteloos zijn, gejaagd en zich zelfs erg bang gaan voelen. Hij zal waarnemen dat er allerlei gedachten in hem opkomen welke bezit van hem nemen. Enkele zeer eenvoudige oefeningen kunnen hierbij helpen, bijvoorbeeld volkomen ontspannen zitten, sluit de ogen, probeer dan de eigen ademhaling te volgen, denk er niet over na, dwing de adem niet, maar volg ze slechts en wordt u er zo van bewust. Behalve zulke oefeningen, moet de mens concentratie leren bij alles wat hij doet. Bij het luisteren naar muziek, bij het lezen van een boek, in gesprek met een ander, in het beschouwen van iets.

Op dat ogenblik komt alleen dát er op aan, geeft men zich daar volkomen aan over. Als iemand geconcentreerd is, doet het er niet toe, wát hij doet. Zowel de belangrijke als de onbelangrijke dingen krijgen een nieuwe werkelijkheids-demensie, doordat zij iemands volledige aandacht hebben. Om zich te leren concentreren is het noodzakelijk dat men zoveel mogelijk onbeduidende conversatie, dus onecht gepraat, mijdt. Als twee mensen praten over de groei van een boom, die zij beiden kennen, of over de smaak van het brood dat zij zo even samen hebben gegeten, of over een gemeenschappelijke belevenis in hun werk, dan kan zulk een gesprek zeer ter zake zijn, mits zij beleven waarover zij spreken en niet zomaar vaag zitten te babbelen.

Anderzijds kan gepraat over politiek of over godsdienst plat en onbeduidend zijn. Dat is het geval als twee lieden in clichés praten, als zij er niet met hun hart bij zijn. Ik zou hieraan willen toevoegen dat het even belangrijk is om slecht gezelschap te vermijden als het mijden van onbeduidend gepraat.

Onder slecht gezelschap versta ik niet alleen verdorven of negativistisch ingestelde mensen, hen zou men moeten mijden omdat hun nabijheid vergiftigend en deprimerend werkt. Ik bedoel ook het gezelschap van uitgebluste mensen, van lieden, wier ziel dood is, hoewel hun lichaam leeft, van mensen die in hun gedachten en hun gepraat volslagen onbeduidend zijn, die keuvelen in plaats dat zij spreken en die clichémeningen nabouwen in plaats van te denken.

Het is echter niet altijd mogelijk en ook niet nodig om zulk gezelschap te mijden. Als iemand niet op de verwachte wijze reageert, maar direct en menselijk, dan zal hij dikwijls ondervinden dat zulke mensen hun gedrag veranderen, hetgeen gewoonlijk wordt bevorderd door de verbazing, die zulk een onverwachte schok opwekt.

CONCENTRATIE IN DE VERHOUDING TOT ANDEREN BETEKENT IN DE EERSTE PLAATS DAT MEN KAN LUISTEREN.

De meeste mensen horen naar anderen of geven zelfs raad, zonder werkelijk te luisteren. Zij nemen het gepraat van de ander niet ernstig en het is hun evenmin ernst met het antwoord dat zij geven.

Iedere activiteit welke geconcentreerd verricht wordt, maakt de mens beter wakker, hoewel na afloop een natuurlijke en weldoende vermoeidheid intreedt.

Concentratie betekent volledig leven in het heden, in het hier en nu, niet denken aan de dingen welke later moeten worden gedaan, daar ik nu met iets bezig ben. Het is wel onnodig te zeggen dat voor mensen die elkaar liefhebben, oefening in concentratie het meest nodig is. Zij moeten leren elkander zeer nabij te zijn en elkander niet te ontvluchten op de zeer talrijke, veel voorkomende manieren. Het begin der concentratieoefeningen zal moeilijk zijn. Het schijnt dat het doel nooit bereikt zal worden. Het is noodzakelijk geduld te oefenen, dat behoeft nauwelijks gezegd te worden.

Wie niet inziet dat alles zijn tijd heeft en wie dus wil forceren, zal nooit slagen in concentratie en… evenmin in de kunst der liefde.

Wie wil leren wat geduld betekent, moet eens een klein kind waarnemen dat leert lopen. Het valt, valt keer op keer, en toch zet het door, het blijft proberen, doet het steeds beter tot het op een goede dag loopt zonder te vallen.

Wat zou een volwassen mens kunnen bereiken als hij het geduld en de concentratie bezat van het kind in zijn streven naar wat voor hem belangrijk is!

Concentratie kan niet worden geleerd zonder dat men WAAKZAAM WORDT OVER ZICHZELF, ’gevoel’ krijgt voor zichzelf. Wat betekent dit?

Moet men ononderbroken over zichzelf nadenken, zichzelf ‘analyseren’, of wat dan? Als we zouden zeggen dat iemand gevoel moet hebben voor zijn machine, dan zou het niet de minste moeite kosten om uit te leggen wat wordt bedoeld.

Zo is bijvoorbeeld iedereen die een auto rijdt, gevoelig voor zijn wagen. Ieder ongewoon geluidje wordt opgemerkt, niet de kleinste verandering in de versnelling ontgaat de rijder. Op dezelfde wijze is hij gevoelig voor, reageert op veranderingen in het wegdek, op de bewegingen van de auto’s voor en achter hem. Toch denkt hij niet over al die factoren: Zijn geest verkeert in een toestand van ontspannen waakzaamheid en staat open voor alle veranderingen die iets te doen hebben met zijn situatie en met de zaak waarop hij is geconcentreerd:

Veilig rijden.

Het gevoel van waakzaamheid voor een ander mens wordt het duidelijkst aan het voorbeeld van de fijne opmerkzaamheid en het verantwoordelijkheidsgevoel van een moeder voor haar baby.

Zij merkt kleine lichamelijke veranderingen op, behoeften, benauwdheden, voordat haar kind ze uit. Zij wordt wakker als haar kind huilt, terwijl ze rustig blijft doorslapen bij heel wat sterkere geluiden. Dit alles duidt op haar gevoeligheid voor de levensuitingen van haar kind: zij is niet angstig, maakt zich niet bezorgd, maar verkeert in een toestand van waakzaam evenwicht, zij is ontvankelijk voor ieder teken van haar kind. Op dezelfde manier kan iemand waakzaam zijn over zichzelf. Hij wordt bijvoorbeeld een gevoel van vermoeidheid en van neerslachtigheid gewaar, en in plaats dat hij eraan toegeeft en dit gevoel nog versterkt door neerdrukkende gedachten die altijd wel kunnen worden opgewekt, vraagt hij zich af: ‘Wat is er gebeurd? Waarom ben ik terneergeslagen?’

Hetzelfde gebeurt als hij geprikkeld of boos is, of de neiging voelt in dagdromen of op andere wijze te vluchten. Bij elk van deze neigingen is het van groot belang dat men ze bewust gewaar wordt en dat men ze niet op duizend en een mogelijke manieren poogt te rationaliseren, dat men bovendien openstaat voor de eigen innerlijke stem, die ons dikwijls bijna onmiddellijk vertelt, waarom wij angstig, terneergeslagen of geprikkeld zijn.

Hoe geslaagd of succesvol werk is, hangt af van de hoeveelheid werkelijke liefde je er voor kunt hebben.(of kunt voelen of opbrengen) We moeten onze geest toestaan om vanaf het begin in onze bedoeling te onderscheiden of het werkelijk lot tot de ziel behoort.

Ons werk moet niet voor onze eigen groep, groei of boodschap zijn. Zolang werkelijke liefde ermee wint, kunnen we zien dat werkelijke liefde er in wint, kunnen we er ons op gaan verheugen. Wanneer we zien dat werkelijke liefde er in wint, zelfs wanneer het niet door onze eigen handen is voort gekomen, kunnen we hier blij mee zijn.

Liefde is een activiteit, geen passieve aandoening. Het actieve kan men aanduiden door te stellen dat liefde voor alles geven en niet ontvangen is. De grootste betekenis van het geven ligt niet de materiële sfeer, maar op het meest wezenlijke, menselijke terrein. Hij deelt mede van wat in hem leeft; zijn vreugde, belangstelling, begrijpen, kennis, humor en droefheid.

NECESSARY CONDITIONS FOR THE PRACTICE OF ANY ART

Can the practice of an art but also learn something, unless its practice?

Whether it's carpentry to medicine or to the art of love, who wants to practice an art of fruit must meet certain general requirements. Above all, the practice of an art DISCIPLINE required. Everything I just do 'if I'm in a good mood, "can be a nice time use, but that way I will never be that art mighty. It's not just about discipline in the practice of that special art or skill, eg every day for a few hours to spend, but for self-discipline in life. Reality tells us that modern humans shows very little self-discipline. If he does not have to work, he wants to relax or to nicer to say 'relax'. This need for laziness is largely a reaction to the excessive regularity of the daily treadmill. Precisely because man is forced eight hours per day expending energy in the service of a goal that he has set for itself, in a way that is not his own way, but which it is proposed

endorsed by the working rhythm, he rebels and this fact is reflected in the form of infantile indulgence for himself. Moreover, for the struggle against authoritarianism grown mistrustful against any form of discipline, which is imposed on him by an unreasonable authority but which also at very reasonable self-discipline. Without this discipline, his life is undermined, it is chaotic and the ability to concentrate is lost.

It is hard to show that CONCENTRATION a prerequisite to an art to master. Yet in our civilization concentration even rarer than self-discipline. Our culture leads, on the contrary, to a scattered way of life, without any concentration. Modern man is doing many things at once: Reading, listening to the radio, talking, smoking, eating, drinking. He consumes with the mouth wide open. Clear this lack of concentration from our difficulty only with ourselves. For most people it is impossible to sit still without talking, smoking, reading, drinking. They become nervous and agitated, they have to do something with their mouths or hands.

A third factor is PATIENCE. Yet applies here that patience for the modern man is as difficult as self-discipline and concentration. Our entire industrial system promotes the exact opposite: Speed.

Of course there here for important economic reasons. As in many other cases, however, the human values ​​determined here by economic values. The reasoning according to a logic that what is good for machines, also be good for people. Modern man thinks he loses something, namely time, if he does not get things. Yet he knows nothing of that time gained to do than to kill her, to expel.

Finally EXTREME DEVOTION in learning condition for the master of that art. We have in relation to the general conditions for learning an art in one point. Who wants to learn an art, does not start with the direct practice, but must, as it were 'indirectly' start.

First, many other things to be learned, which is partly seemingly little to do with it, before the art itself can be started.

A carpenter apprentice must first learn planing, who wants to learn to play the piano begins with finger exercises and scales. A Zen student archer must initially many breathing exercises.

Who wants to be master in any art, should devote his whole life to it, or should at least always in close relationship to the art world. The personality is a tool in the study of art. It must be kept in good condition for its special functions to fulfill. If we apply this to the art of love, it means that anyone with a master in this art would be, should start practicing discipline, concentration and patience in every phase of his life.

How do you practice discipline?

Some very obvious and basic rules for the practice of discipline in our time are: A fixed set amount of time each day to devote to activities such as reading, listening to music, walking, not above a certain minimum yield to flight tendencies, not overeating , drink, sleep.

Highly essential, however, that discipline is not practiced by following rules, which others have imposed, but that they belong to their own wishes is that one discipline of pleasant going to find and that man gradually accustomed to conduct, which he finally would miss if he ceased to love them. In the east it has been long ago discovered that what is good for man, both his body and his soul, must also be pleasant, even if in the beginning some resistances to be overcome.

Concentration is much more difficult to practice in our civilization where all the development of concentration seems counter. The most important step on the way of concentration: learning alone with themselves, without reading, without having to listen to the radio, no smoking, no drinking. Anyone who tries to be alone with himself, will discover how difficult this is. He will initially be restless, agitated and even very anxious. He will perceive that there are many thoughts in his mind which possession of him. Some very simple exercises can help in such completely relaxed down, close your eyes, try to follow one's own breathing, do not think about it, forcing the breath, but just follow them and you will be so aware. Apart from such exercises, man must learn concentration in everything he does.When listening to music, reading a book, in conversation with another, in the contemplation of something.

At that moment there is only that, specify where you feel completely at about. If someone is concentrated, it does not matter what he does. Both important and the unimportant things get a new demensie of reality, because they one's full attention. In order to learn how to concentrate, it is necessary that as many trifling conversation, talked so unreal, Shun. If two people talk about the growth of a tree, which they both know, or the taste of the bread so that they together have just eaten, or a common experience in their work, then such a conversation are very relevant, provided they enjoy what they are talking and not just vague sit chatting.

Alternatively, talk about politics or religion flat and insignificant. This is the case when two people talk in cliches, if they are not with their heart in his. I would add that it is equally important to avoid bad company as avoiding trivial talk.

Under bad company I mean not only corrupt or negativistic minded people, one should avoid them because of their proximity poisonous and depressing work. I mean even the company of jaded people, people whose soul is dead, although their bodies lives of people in their thoughts and their talk utterly insignificant, that chatting instead they speak and cliché opinions recreate instead of thinking.

However, it is not always possible nor necessary to such company to avoid. If someone does not respond as expected, but direct and human, he will often find that such people change their behavior, which is usually promoted by surprise, that such an unexpected shock generates.

CONCENTRATION IN RELATION TO OTHERS IS IN THE FIRST PLACE THAT YOU CAN LISTEN.

Most people belong to others or even give advice, without really listening. They take the talk of the other is not serious and it is not their severity with the answer they give.

Any activity which is concentrated done, makes man better wake up, although after a natural and beneficial fatigue occurs.

 

Concentration means living fully in the present, in the here and now, not think about the things which must be done later, as I am now doing something. It is needless to say that for people who love each other, practicing concentration is most needed. They must learn each other very closely to one another and not to flee the very numerous, common ways.The beginning of the concentration exercises will be difficult. It seems that the goal will never be reached. It is necessary to be patient, it hardly needs to be said.

Who does not see that everything has its time and thus who wants to force, will never succeed in concentration ... and not in the art of love.

Who wants to learn what patience means, must observe that even a small child learns to walk. It falls, falls again and again, and yet put it through, keep trying, doing better and better until one day walk without falling.

What would a grown man can achieve if he had the patience and concentration of the child in his pursuit of what is important to him!

Concentration can not be learned without having ALERT IS ABOUT THEMSELVES, "feeling" get for themselves. What does this mean?

One must continuously think about himself, himself 'analyze' or whatever? If we were to say that someone must have felt for his machine, it would not be the slightest effort to explain what is meant.

For example, anyone who drives a car, sensitive to his car. Any unusual sound is observed, not the slightest change in gear eludes the rider. Likewise, he is sensitive, responsive to changes in the road surface, the movements of the cars in front and behind him. Yet he does not think about all those factors: His mind is in a state of relaxed alertness and is open to any changes that have something to do with his situation and the matter to which it is concentrated:

Safe driving.

The sense of vigilance to another human being the clearest example of the fine mindfulness and responsibility of a mother to her baby.

It notes minor physical changes, needs, troubles, her child before them. She wakes up when her child cries while she quietly continues to sleep a lot stronger sounds. All this indicates its sensitivity to the manifestations of life of her child: she is not afraid, is not worried, but in a state of equilibrium vigilant, it is admissible for any sign of her child. In the same way one can be vigilant about themselves. He is such a feeling of fatigue and depression awareness, and instead he indulged and this feeling reinforced by depressing thoughts that always can be generated, he wonders, "What happened? Why am I depressed? "

The same happens when he is angry or irritated, or the tendency to feel daydreaming or otherwise to flee. Each of these tendencies is very important that they consciously aware and that they can not in a thousand and one ways tries to rationalize that one also open to the inner voice, which we often almost immediately says, why we anxious, depressed or irritated.

 

How successful or successful work depends on the amount of real love can do for you. (Or can feel or application) We must allow our minds from the beginning our aim to distinguish the actual fate of the soul belongs.

Our work should not for our own group, growth or message. Until true love wins it, we can see that true love wins there, we can us go forward. When we see that real love in wins, even if it is not by our own hands has come, we can be happy.

Love is an activity, not a passive condition. The active can be described by stating that love to give everything and not received. The greatest significance of giving is not the material sphere, but the most essential human terrain. He announced what lives inside him, his joy, interest, understanding, knowledge, humor and sadness.

Voorwaarden van de eigen ziel

Men zou zich kunnen afvragen: Wat is dat eigenlijk?  een ziel?

Is dat iets dat van belang zal kunnen zijn, geeft het enig voordeel of is het iets van een onnodig belang dat we met ons mee moeten torsen? We kunnen daarom het beste eens kijken welke definitie er van de ziel aangetroffen kan worden om hier zinvol over verder te kunnen praten.

Bij wiki-pedia treffen we dan een gecompliceerde aantekening aan, waar weer heel veel over wordt uitgelegd en als eerste lezen we:

De ziel is in de meest gebruikte betekenis de niet-materiële, spirituele component van mensen en andere dieren. In een andere (esoterische) opvatting^[1] is het de drager, de uitdrukking of het voertuig van het ego of de (eeuwige) geest.

Het is een beetje warrig taalgebruik, maar ok laten we dus even gaan kijken wat daar dan wel niet onder zal staan en hierna zal ik met mijn eigen gedachte er over komen:

• 1 Etymologie
• 2 De ziel in de klassieke oudheid
• 3 De ziel in de religie
  • 3.1 Animistische religies
  • 3.2 In het Christendom
  • 3.3 In het hindoeïsme
  • 3.4 In het boeddhisme
  • 3.5 In de Egyptische mythologie
  • 3.6 In de new age
• 4 Wetenschappelijke benadering
• 5 Taalgebruik
• 6 Andere betekenissen
• 7 Externe link

Etymologie

Het Nederlandse woord ziel is verwant met het Gothische saiwala (en misschien met Grieks *saiwolos, vergelijk Aeolus).

Veel woorden in andere talen die qua betekenis verwant zijn aan het woord ziel gaan etymologisch terug op woorden die adem(en), lucht, wind, ruiken e.d. betekenen. Grieks: het woord psyche (ziel) betekent evenals pneuma (geest) wind of lucht (< pne(w)ô = waaien). Latijn: de woorden anima (ziel) en animus (geest) betekenen wind, spiritus (geest) adem. Sanskriet: âtman (ziel) betekent lucht (vergelijk adem - misschien - Grieks "atmos"). Hebreeuws: de woorden nefesj (levensadem), nesjamah (ziel) en roeach (geest) betekenen respectievelijk geur, lucht en wind. Volgens de taalkundige H. Möller hangen nefesj en nesjamah samen met neus, roeach met reuk. Anderen zien ook in het Griekse woord nous of noös (geest) verband met neus.

De ziel in de klassieke oudheid

Bij Plato is de ziel het morele en intellectuele zelf, dit in onderscheid met de passies en lust c.q. plezier en allerlei zintuiglijke aspecten van het menselijk bestaan. Plato onderscheidt in zijn Phaedrus (246A ff., 253C ff.) drie aspecten van de menselijke ziel die hij vergelijkt met een wagenmenner achter een tweespan. Zowel de menner als de twee (gevleugelde) paarden zijn onderdeel van de tripartiete ziel (zie externe link). Deze drie onderdelen zijn (in meerdere verschillende transcripties van veelal hetzelfde):

• De menner, de noes, nous (intellect, het redenerende en kennende deel)
• Het nobele paard, de thumos, thumoeides (passie, wil, doorzettingsvermogen)
• Het weerspannige paard, epithumia, epithumetikon (trek, lust, driftleven)

Hierbij kan aangetekend worden dat de term noes (nous) meer neo-Platonisch dan Platonisch is en dat deze term geassocieerd wordt met christelijke (her)interpretaties van het oorspronkelijke schema. (Er ontstonden anders namelijk allerlei problemen, vond men, over de kwestie hoe de ziel zich kon verbinden met het vlees van de Christus-figuur)

Bij sterfelijke wezens hebben de paarden hun vleugels verloren, de mens is - i.t.t. de goden - dus tot de aarde veroordeeld.

Opvallend is dat de menselijke ziel bij Plato grote overeenkomsten vertoont met die van de goden.

Aristoteles onderscheidde drie soorten zielen, die grofweg overeenkomen met de zielsdelen van Plato: de vegetatieve ziel (behorend aan planten), de affectieve ziel (behorend aan dieren; deze ziel heeft ook een vegetatief vermogen) en de rationele ziel (behorend aan mensen; de vermogens van de andere zielssoorten zijn ook in dit type). Ook voegde hij er onder meer een 'goddelijk' begrip aan toe, de 'intellectus agens'. In zijn werk 'De anima' beschrijft hij de werking van de ziel zo 'wetenschappelijk' mogelijk.

De ziel in de religie

De term ziel wordt door de verschillende religies anders geïnterpreteerd, vaak (onder andere in het christendom) als het ondeelbare enonsterfelijke deel van de mens, diens essentie.

Animistische religies

Zie Animisme (religie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Animisme wordt vaak geassocieerd met primitieve jagersgemeenschappen, maar het komt eigenlijk voor in allerlei religies over heel de wereld. Bij animisme wordt geloofd dat alle dingen, niet alleen mensen bezield zijn. Zo kunnen zielen ook in dieren, planten en stenen huizen. Het maakt onder meer deel uit van een aantal traditionele Afrikaanse religies, oosterse religies zoals Shinto, Chinees volksgeloof, religie bij inheemse volkeren van Noord-Amerika, vormen van neopaganisme en new age.

In het Christendom

In het Christendom bestaat de mens uit geest, ziel en lichaam. Dat deel van de mens wat in de seculiere psychologie vaak wordt aangeduid met het "onbewuste" of het "onderbewustzijn" wordt in het Christendom aangeduid met "geest." De geest kent functies als "intuïtie", "geweten", en godbewustzijn." De ziel kent functies als "voelen," "willen" en "denken." Deze functies kunnen afgeleid worden uit oudtestamentische teksten waarin ziel en geest aan bepaalde functies worden gekoppeld. In het christendom wordt de geest ook van de ziel gescheiden. Zo noemt Hebreeën 4:12 de scheiding tussen ziel en geest, en lezen wij hoe in de lofzang van Maria zij duidelijk onderscheid maakt tussen haar ziel en geest (Lucas 1:46-47). Ook 1 Tessalonicenzen 5:23 geeft het verschil duidelijk aan. Na de dood keert de geest terug tot God die haar gegeven heeft (Prediker 12:7), terwijl de ziel neerdaalt in het dodenrijk. Dit laatste wordt vele malen aangegeven in het Oude Testament, als er gesproken wordt over neerdalen in het dodenrijk. Dit slaat op de ziel, niet het lichaam, want dat kent immers geen bewustzijn na de dood.

Het lichaam is als het ware het tijdelijke omhulsel om te kunnen functioneren in de natuurlijke wereld. Het lichaam kan niet zonder de ziel functioneren, omdat de ziel de ware persoon is die in het lichaam huist.

De ziel is de persoonlijkheid van de mens. De ziel maakt een persoon tot wat hij is, zijn karakter. De scheppingsformule houdt in datGod zijn levensademen (meervoud) in de mens blies, dit is de geest die God de mens gaf. Door het contact tussen lichaam en geest werd de ziel gevormd of geproduceerd. Dit is het wat de mens uniek maakt in de schepping. Dieren en planten hebben geen geest, en kunnen dus geen contact met God hebben, die Geest is. De ziel heeft het lichaam nodig om te zien, horen, ruiken, proeven en spreken; om tot kennis van de buitenwereld te komen. Omdat geest, ziel en lichaam van nature bij elkaar horen (voor de erfzonde bestond de dood niet) is doodgaan niet natuurlijk. De dood kwam door de scheiding tussen God en de mens. Deze dood begon in de geest, strekte zich uit tot de ziel, en bereikte uiteindelijk het lichaam. In de opstanding worden geest, ziel en lichaam weer één.

In de eerste Bijbelboek, Genesis, wordt er gesproken over de schepping van dieren, dezen werden tot levende zielen. Op meerdere plekken in de Bijbel is te vinden dat een dier ook over een ziel beschikt. Het argument wat veel theologen op de vraag wat en hoe mens en dier nou precies van elkaar verschillen antwoorden dat een dier niet over een geest zou beschikken, en heeft dus geen intuïtie, geweten, en godbewustzijn.

Bijbelleraren die deze materie hebben uitgewerkt zijn onder andere Watchman Nee, Jessie Penn-Lewis en T. Austin-Sparks.

Afwijkende opvattingen binnen het Christendom

Diverse bewegingen die hun oorsprong vinden in de Verenigde Staten (vooral binnen de adventistische stroming) geloven niet dat mensen een onsterfelijke ziel hebben. Voorbeelden daarvan zijn Jehova's getuigen^[2], de Alverzoeningsbeweging^[3] en de Gemeente van God.^[4]

In het hindoeïsme

Het hindoeïsme gaat er van uit dat ieder schepsel zijn oorsprong heeft in het Paramatman, opperwezen, het universele, alles omvattende, alles doordringende zelf, Brahman of Paramatman, Atman is in dat geval synoniem voor ziel maar in dat geval onlosmakelijk van de Brahman, Kosmische ziel. Door emanatie, karma, kan een ziel drager van geest en/of lichaam zijn. En zo in de schepping emaneren. De wijsheid gekoppeld aan de ziel is het karmisch schaduwlichaam (geest) van de ziel. Dit emaneren herhaalt zich op basis van karma en beschikking tot het einde van een kalpa. Door zich bewust te worden van de Atma en te hechten en te identificeren met één en dezelfde Atman in elk schepsel van de schepping creëert de mens een eenheid tot Paramatman (het universele zelf). Dit kan omdat het zelf aanwezig is in alle zielen. Volgens het Hindoeïsme is dit de relatie tussen schepper en schepsel, ziel en superziel of Atman en Paramatman.

In het boeddhisme

Het boeddhisme ontkent het bestaan van een permanente ziel. Het beschouwt alles als anatta (pali); 'niet-zelf', 'leeg van zelf' of 'zonder zelf'. Het geloof in een essentie of kern van jezelf wordt geassocieerd met het als waar aannemen van concepten als 'ik', 'mijn' en 'mijzelf'. Een van de kenmerken van een heilige in het boeddhisme is dat hij dit niet meer doet. In het boeddhisme is de weg om een dergelijke toestand te bereiken de meditatie.

In de Egyptische mythologie

In de Egyptische mythologie bestond de ziel van een persoon, of persoonlijkheid, uit meerdere elementen. Ook werd er geloofd dat de ziel aangaf wat een persoon in zijn leven kon bereiken. Ze geloofde dat de ziel van een koning of een prins voor altijd aanwezig zou zijn, omdat hij uit een reinere plek is ontstaan.

In de new age

In de new age wordt met de ziel het niet-materiële deel van de mens aangeduid; dat wat de beweegredenen vormt voor het individuele handelen en leven. In ruimste zin: al die verschijnselen van een individu die niet tot het lichamelijke te herleiden zijn. De ziel wordt er vaak gezien als 'het ware Zelf' van een individu. Soms wordt de ziel gezien als een verbinding tussen geest en lichaam. In die laatste opvatting is de geest 'het ware zelf'. De term ziel is daarmee een filosofisch begrip dat veelal in religieuze context gebruikt wordt om de (of één) niet-stoffelijke component van het menselijk bestaan te benoemen. Die niet-stoffelijke component kan veel omvatten: zelf,bewustzijn, zelfbewustzijn, karakter, denken, intuïtie, wijsheid, ervaren, wil, leven, begeerte. Soms wordt de ziel gezien als drager van zo'n niet-stoffelijke component, soms wordt zij voorgesteld zelf zo'n component te zijn.

Wetenschappelijke benadering

Het begrip ziel wordt doorheen de geschiedenis en in vele culturen op heel uiteenlopende manieren ingevuld of gedefinieerd.Wetenschappelijk gezien kan het bestaan van de ziel (als een feitelijke entiteit) niet worden aangetoond. De wetenschap richt zich immers op verschijnselen die verifieerbaar en falsifieerbaar zijn, of die daar op rationele gronden uit afleidbaar zijn. Het zielsbegrip als term of idee kan daarentegen wel wetenschappelijk worden benaderd, namelijk (descriptief) vanuit historisch-kritisch of linguïstisch perspectief. Door de vooruitgang in de natuur-, mens- en cultuurwetenschappen — in het bijzonder in de psychologie, de genetica en deneurowetenschappen — is in de wetenschap het idee van een ziel stilaan in onbruik geraakt en als een overbodige hypothese beschouwd: er bleek steeds een betere verklaring voor die fenomenen die ooit aan een ziel werden toegeschreven. Heden wordt de ziel er beschouwd als een louter cultureel, associatief en een gevoelsmatig bepaald begrip, wat de divergente betekenissen ervan verklaart die intercultureel tot uiting zijn gekomen.^[5][6]

Taalgebruik

• Bezield - met toewijding, geïnspireerd, enthousiast - levend (organisme)
• Zielig - triest, meelijwekkend, zelfcompassie (zieligdoenerij), (minder gebruikelijk) betrokkenheid van de ziel op zijn eigen obsessie (zie ook geestig)
• Zielsgelukkig - gelukkiger dan een mens alleen kan zijn

Andere betekenissen

Ziel kan ook betekenen:

• de essentie van iets: "de ziel van het drama op het toneel werd goed gedragen"
• het binnenste van iets. Bij een (wijn)fles is het de bodem die ver naar boven opbolt.
• de loop (schietbuis) van een vuurwapen.
• het binnenste deel van de punt van een (spiraal)boor dat zich kenmerkt door een schavende in plaats van een snijdende werking.

Externe link

• Plato over de ziel (Phaedrus 246a en volgende)

Tot zo ver dus even.

We kunnen dus lezen dat er binnen het geloof in werkelijke liefde er iets moet bestaan dat van zeer grote invloed is tot ons leven op aarde.

De invulling van wat de ziel dan doet is wel eens verschillend en daar gaat het om.  Vanuit stichting Bando zoek ik iets dat ons gelijk kan maken. Iets dat ons gelijk kan stemmen en iets dat ons in evenwicht en in balans zal kunnen brengen.

Wanneer er iemand sterft en er blijft niets van hem over dan zal degene spoedig vergeten zijn en het zal zijn of de persoon nooit heeft bestaan. Het is dus eigenlijk onze rijkdom wanneer we zullen kunnen zien dat ons leven wel iets in zal houden dat ons een mooie en zuivere gedachte zal kunnen geven. De donkere, sombere en neerslachtige kant van leven zal graag willen bevestigen dat alles rot en bedorven zal zijn en dat iedereen uitsluitend met zichzelf bezig zal willen zijn. De donkere, sombere en neerslachtige kant zal dus nooit werkelijke liefde kunnen zijn en zal met hel en verdoemenis iedereen met zich mee naar beneden willen trekken. Het is dus werkelijk aan de mens met een ziel gegeven om hier een stokje voor te steken. Je hier niet mee in te laten is dus werkelijk een zeer belangrijke keuze die nimmer vrijblijvend zal zijn en onvermijdelijk tot recht en de werkelijke waarheid der liefde zal leiden.

In iedere levende ziel is men nadrukkelijk aanwezig en zal men dit onmogelijk kunnen verloochenen of ontkennen.

Wanneer we hier aan zullen twijfelen zullen we als kuddedier of vee gevoelloos ons leven ondergaan en het zal net zo goed gestolen kunnen zijn. Wij zijn dus allen unieke wezens die hier met een bepaald plan naar toe gekomen zullen zijn. Een plan dat we niet zullen kennen wanneer we in de ontkenning ten onder zullen gaan. Het is dus belangrijk om een ziel te onderhouden en te voeden met goed voedsel en geen troep.

They like to put them all in jail.

Energie

Alles draait in feiten om energie.

De energie die je bent is wat je ook kunt uitdelen.

Als die engergie, een energie met liefde is, is dat erg fijn en opbouwend voor de mens.

Maar ook kunnen we concluderen dat er heel erg veel energierovers zullen bestaan.

Mensen die het juist op je energie hebben gemunt en het willen verkrijgen zoveel als ze kunnen krijgen.

Het zelfs het liefste zullen willen vastleggen in contracten en verplichtingen om je er aan te moeten onderwerpen.

Daarom is er als ruilmiddel veelal sprake van geld.

Met geld kan men kopen zoveel als men wilt.

Kan men zelfs dingen laten bewerkstelligen die men wilt.

Kan je zoals mijn oom eens deed hele woonwijken kopen.

Om ze vervolgens weer voor veel duurder te kunnen verkopen.

En dan verdiende hij er geld mee.

Omdat hij had kunnen inzien dat er iemand anders meer voor kon betalen.

Wie die ander dan wel niet zal zijn dat maakte hem niet veel uit.

Wanneer je jezelf op het geld zet, dan moet dat maar voor lief nemen.

Ook al was het afkomstig van de meest grote criminelen.

Maar aan de top wordt men  nooit gepakt.

Dat gebeurd namelijk eerder bij de werkelijke geldezel die het open en bloot op zijn rug draagt.

De ezel wordt gepakt terwijl hij door een ander beladen werd.

En dan spreekt men dus over het spel.

Het spel dat in deze wereld maar al te graag gespeeld wordt.

De Chinezen en Japanners kunnen daar ook wat van.

Dus die spelen met het geld als ware de wereld een groot casino.

En zijn er ezels te vinden die iets van werkelijke waarde op hun rug dragen.

Dan worden ze eveneens in het gevang gestopt.

Energy

Everything is in facts about energy.

The energy that you are is what you can hand out.

Is this enerby an energy of Love, it is fine and can  building up the body

But we can Actually  say that there are a lot of energy robbers will exist.

People who that especial have coined your energy and desire to obtain as much as they want.

It will even prefer to capture in contracts and obligations to you to have issues.

Therefore, there is often talk of money as a medium of exchange.

With money you can buy, as you wish.

You can even make things that people want to achieve.

Can you as my uncle did once buy whole neighborhoods.

Them again for much more expensive to sell.

And then he earned money.

Because he could see that someone else could pay for.

Who that person or not will be that he did not care much.

When you put yourself on the money, then so be it for granted.

Even though it was from the most major criminals.

But the top one is never caught.

That happened because earlier in the actual money that ass in broad daylight on his back.

The donkey is grabbed by another while he was loaded.

And so we speak about a game.

The game they like to play very much into this world.

The Chinese and Japanese knows to play this game also very well.

So they enjoy playing the world with money like a big casino.

And if there are donkeys to find something of real value on their backs.

The Fortune Cooker

Spiegel des levens

Spiegel des levens, die als levensklok en in tijd verglijd in alles dat wij doen.
Maar als we zien het licht en mystieke van God, die ons het woord van tijd gaf, weten we ook hoe we de tijd door kunnen brengen, zonder al te veel aan anderen te vragen. En omdat wij weten dat Hij in ons zit, kunnen we altijd bij Hem ons hart uitstorten in een gebed van stilte. Leven is ons mensen vaak vreemd + vol tegenstrijdigheid.  Maar als we echt een sterke basis willen maken, dan moeten we zeer waakzaam zijn en te vertrouwen in het mystieke van God. De God van echte liefde.

Mirror of live

Mirror of life, like a watch of time of life that will going  on in everything  we do.
But if we see light and mystic of God,  gave  us the word of time, we know and realize , how to spend the time without questions too much to others.And because we know that He is within us, we can always pour out our hearts to Him in a prayer of silence. Life is often looking like a strange matter for people with many contradiction
But if we really  like to make strong basic, we have to be very vigilant
and to be trusted in the mystic of God. The God of real love.

Rijswijk 5 juni 2012

Mama´s birthday

Mama 67 years old - (zorgen voor elkaar)

Mama becames 67 year birthday last week.

It was in our house in Dipolog-city (in the Philippines)

I love to see what my wife Hannah was doing for mama.

Mostly when people became handicap in Holland they don't live anymore with their famely,

And they moved already to special houses and became afraid to be a part of their own famely

Everything is mostly in a big hurry and mostly they don't know the exaample of God.

Mama is 67 geworden

Het was in ons huis in Dipolog-city (in de Filippijnen)

Ik houd er van om te zien wat mijn vrouw Hannah voor mama heeft gedaan.

Meestal wanneer mensen in Nederland gehandicapt worden leven ze niet meer samen met hun family

en ze zijn meestal verhuisd naar verzorgingshuizen en bang om hun familie tot last te zijn

Alles is meestal in grote haast en meestal kent men geen voorbeeld van God

In een iets ouder filmpje dat over het thema WATER gaat, filmde ik ook op dezelfde locatie waar mama ooit werkte. Het is een soort van consitatie bureau in de stad Dipolog city, een plaats waar de kinderen ingeënt worden met de gebruikelijke injecties tegen kinderziektes. Dit filmpje was opgenomen in 2006-2007, Je ziet op dit filmpje hoe ik met mijn schoonvader mee ga naar de rivier waar men het rivierzand letterlijk opduikt van de bodem. Ook in dit filmpje zie je hoe het decor van water kon dienen voor een fraai stukje dans of acrobatiek. Ik trof er namelijk een aantal jongens aan die aan het voetballen waren en daarna aan het strand elkaar het een en ander wilde demonstreren. Er volgde een opmerkelijke dans, waar ik achteraf de muziek onder heb willen plaatsen.

verzorgen van zaadjes

Een zaadje ontkiemd

Ik doe in 3 bakken wat zaadjes

na een tijdje komt er iets naar boven

De 1e is minimaal

De 2e is iets steviger

De derde ziet er het beste uit

Ik probeer ze levend te houden

Zodat ze goed kunnen uitgroeien

dat ze door mij leven kunnen houden

Een stukje natuur waar ik naar kan kijken

Iets dat groeit

En groter word

Iets dat naar boven komt

ik kan er tegen praten

ze koesterend toespreken met positieve energie

Ik ben er nooit zo goed in geweest

Mijn planten gaan meestal dood

Omdat ik dan vergat om er voor te zorgen

Ik moet water geven

En met liefde omsluiten

Volgens masaru emoto is dat niet onbelangrijk

Ook water kent een gevoel

Door toedoen van een mens kunnen waterkristallen van vorm verranderen

ik probeer en zal zien wat er van komt.

Over geld

In de eerste contacten op de social media site van Linkedln, merkte ik dat ook bij de ontwikkeling van een vernieuwend idee voor kunsteducatie, de behoefte voor aan paar mensen waren van wat de tijdsbesteding en wat het geld zal zijn dat het allemaal op zal brengen. In de economische crisis van Nederland is het dus niet onbelangrijk omdat veel mensen, net als ik, waarschijnlijk al heel erg veel voor niets hebben gedaan en domweg niet hun beroep als een vrije tijd hobby willen laten zijn.

Het is inderdaad zoals mijn eindexamen gecommitteerde van de kunstacademie me schreef met als voorbeeld zijn eigen vader die organist in de kerk was en daarmee wilde aangeven dat hij als publiek ook belangrijk wilde zijn. Dit kwam dus doordat ik een oud trommeltje van het drumstel van mijn broer had willen nemen om mijn eindexamen mee in te willen luiden. Dit had de arme man een teenkrommende reactie kunnen bezorgen. Gelukkig had hij zich er weer overheen kunnen zetten, maar schreef me in zijn verslag dat het een lege bedoeling was wanneer je zult spelen voor een zaal zonder mensen. Gelukkig was mijn beroep dan ook geen muzikant en deed ik daar ook geen eindexamen in. En eigenlijk had ik een mooie jonge bevriende zangeres uitgenodigd om de entree te doen, maar die had plotseling grote zenuwen en faalangst kunnen krijgen en daar kon ik dus ook niets aan doen. Ik heb toen zelf dus maar even snel iets bedacht hoe ik de entree had kunnen invullen.

Natuurlijk weet ik dat mijn eigen vader, die beroepsmuzikant was, soms met een groot orkest niet genoeg publiek had kunnen optreden. Kunst schiet zijn doel dan soms voorbij zou je kunnen uitspreken zoals een gecommitteerde mij kenbaar wilde maken. Maar volgens mij is het ook heel erg goed mogelijk dat juist voor dat handje vol publiek er een zeer sterke en uiterst speciale ervaring uit voort kon komen.

En ik ben het er zonder meer mee eens dat we het beste onze kwaliteiten kunnen bundelen om een zo sterk mogelijke kracht naar buiten kunnen brengen. Dit wil ik dus met een vernieuwend educatieproject gaan bewerkstelligen.

Natuurlijk is daar ook geld voor nodig, want zelfs geld om te reizen is vaak erg duur en eigenlijk geld dat ik zelf niet heb. Het is goed om naar voorbeelden te gaan kijken en te luisteren naar mensen die ons zeggen dat ze ons aan geld kunnen helpen. We kunnen om te beginnen eens gaan kijken naar het voorbeeld dat we kennen van de Nederlandse theatergeschiedenis. We vinden hier dus een zekere Louis Bouwmeester die werkelijk een uitzonderlijk talent bezat door een oude gierige Joodse man (genaamd Shylock) uit te gaan beelden. Deze rol heeft hij werkelijk honderden keren gespeeld, zowel in Nederland als in het buitenland, waar hij dan, in afwijking tot de andere acteurs, de rol altijd mocht blijven spelen in het Nederlands. Maar ook kijk ik naar deze tijd waarin een Amsterdamse kunstenares Patty Harpenau, een werkelijke zoektocht door Amerika heeft gedaan naar o.a. de werkelijke betekenis van geld en dat uiteindelijk heeft genoteerd in haar boeken die ze uitgaf via de zogeheten Harpenaufoundation. Ook kan ik noemen de zoektocht van Fluxes-kunstenaar en verhalenverteller Willem de Ridder, die Nederland werkelijk wilde ontvluchten en naar Amerika trok en daar de advocaat Arnold Patent trof die hem een bepaald licht wilde geven. Toen hij terug kwam is hij zijn woorden gaan vertalen en heeft eveneens via het boek “Spiegelogie” zijn fanclubspel in Nederland en België geïntroduceerd. Maar heel apart waren natuurlijk ook de vele direct marketing bedrijven die tot mij kwamen in een zoektocht naar geld. Dan denk ik aan een iets oudere man die eens adverteerde bij het arbeidsbureau en waar ik op had kunnen reageren. Hij bood mij aan om me eens een massage te geven aan huis, me zuiver water te laten drinken en magneetsteentjes en magneetzooltjes verkocht. Deze man was dus distributeur van het zogenaamde succesvolle direct-marketing bedrijf Nikken. Achter het Instituut van de Tropen heb ik er nog eens een bijeenkomst van meegemaakt.

Het tweede bedrijf werd me echter bezorgd door een ex-werkgever in de zorg. Zijn uitzendbureau was failliet gegaan en hij had een “fantastische business” voor me in de aanbieding en aangezien ik weer op zoek was voor werk heb ik hem er een paar keer over gesproken en om hem te plezieren lid geworden van het direct marketing bedrijf “Amway” met de aanschaf van een mondspray en een hele dure tube tandpasta. (zondermeer goede duurzame producten) Het enige dat mij er niet van beviel was dus dat ik mijn adressenlijst die ik er voor moest prijsgeven. Ja, het hebben van dromen werd of wordt bij Amway als zeer belangrijk gezien. Zonder doel, miste je het zogenaamde doel dat er niet echt was.

Het kon volgens de directmarketing methode dus beter “een droom” dan “geld” heten. En ja, daar kon ik deels in mee komen, maar ook deels totaal niet, want wat voor binding had ik eigenlijk met al die zeepproducten? Het zou mensen alleen nog maar gemakzuchtiger kunnen maken omdat ze dan zelfs niet meer naar buiten hoeven te gaan om naar de winkel te gaan. En ik zag natuurlijk ook de charme wel van het je lichaam te bewegen naar de winkel. Maar helaas paste dat niet echt in het Direct-marketing idee van Amway.

Het volgende bedrijf benaderde mij via het internet op de Filippijnen. Iemand had mijn CV van het internet kunnen bekijken en was daar heel erg lovend over en vertelde me dat hij me graag rijk wilde maken en nodigde me uit voor een samenkomst in Badhoevedorp. Ok, ik er weer op af en ja hoor, het was weer direct-marketing. Dit keer een initiatief van een voormalig vrachtwagenchauffeur uit Dallas die zich over de direct-marketing had willen buigen en die er als starter een multimiljonair mee was geworden. Ze verkochten er energiedrankjes en omdat ik toen op de sportschool zat was ik een mogelijk goede distributeur vond de man die mij had benaderd. Na ook nog een keertje een bezoek in Breda gedaan te hebben en vele energiedrankjes te hebben gedronken, heb ik het toch maar niet gedaan. De producten waren goed, maar niet goedkoop en daar moest je dan toch wel eerst een heleboel van investeren. Ok, ik heb er wel vriendelijke contacten aan overgehouden van mensen die er nog steeds graag mee bezig zijn. Het daarna volgende adres was een kaartje dat iemand van een kerk in mijn bloesje wilde stoppen. Het was het zogeheten direct-marketing bedrijf ACN en verkochten beeldtelefoons, Energy (stoom+gas) en mobiele telefoons. Zij zouden werkelijk een van de allergrootste direct-marketingsbedrijven van de wereld zijn en ik heb me weer bijna er voor laten strikken. Ik heb 1x Amsterdam bezocht en 2x Rotterdam. Ik ontmoette er zondermeer hele goede sprekers en veel glimlachende mensen die elkaar allemaal wilden helpen en bijstaan. Maar door een klein onderzoekje dat ik wilde verrichten kwam ik er achter dat de 450 euro die je als inleg moest betalen slechts voor 5% van alle medewerkers rendabel bleek te zijn. Het was weer een domper om aan geld te kunnen komen. De laatste was echter nog vrij recent en is misschien wel de meest opmerkelijke geweest.

Vanachter mijn computer verschenen er opeens 2 virtuele  jonge mannen op mijn pc, die zich voorstelden als muzikanten en die eveneens naar Amerika waren geweest, er een spoedcursus hadden gedaan en er momenteel bakken met geld mee verdienden. Ik geloof ze wanneer ze me zeggen dat ze beiden miljonair zijn geworden, maar heb geen middelen meer om te kunnen investeren.

Nee, hun passie lag voor hen nog steeds bij de kunst, de muziek en dat was niet veranderd eertelden ze in hun 5-daagse videobeeldverhaal over hun levenswandel. Ik hoefde er niet veel voor te kunnen om maandelijks een inkomen van 3000 euro te krijgen. En misschien kon ik dan wel ook echt snel een overvloed verkrijgen. Als ik er maar in wilde geloven. Want zonder geloof en vertrouwen werkt het niet.

Omdat ik in kunst geïnteresseerd ben en hun muziekgroepje wilde horen, heb ik naar hun telefoonnummer gebeld om te vragen naar de naam van hun band. Dit is dus de band Immens, een zeker heel aardig klinkend bandje dat me wist te raken. Ik besloot dus om hun voor te stellen om samen te gaan werken. Niet vanuit hun businessmodel, maar vanuit de kunst.

Want met de kunst had ik wat en denk ik te begrijpen, maar met directmarketing heb ik nog stees veel vraagtekens.

Een van de nummers die me wist te raken:

BRIEF ZONDER BESTEMMING

Een liedje dat persoonlijk mijn hart kon raken en  geschreven was aan een overleden vader "pappa" door een zoon die verteld dat het goed met hem gaat. Hij is thans (zoals ik vermoed)  dus zelfs multimiljonair geworden, maar ik denk dat dit liedje ontstond voordat dit zo was.

Direct-marketingmodellen zijn dus ook de franchisemodellen van de grote fastfoodketen Mac Donald en natuurlijk al die modellen die ik al eerder noemde en die in China en Japan eveneens de grote succesformules kunnen zijn. Niets mis mee kan men dus gaan denken. Maar iemand die zich werkelijk gaat verdiepen in de direct-marketing strategie kan ook soms iets anders tegenkomen.

Ik heb me willen richten tot de zanger van Immens en met wie ik iedere mogelijk samenwerking zou willen aangaan. Een samenwerking  met andere kunstvorm zie ik als mogelijkheid om de mens via de middelen der kunst met een warm en rijk  hart te kunnen bijdragen.

Hans  de Groot,          De Hartenkrant,  stichting Bando

Negeren

Waarom is iemand die je werkelijke oprechte gevoelens  bewust wil negeren en hier dan uit jalousie of afgunst een hatelijk spel mee speelt, het meest vernederende dat je als mens kunt overkomen?

Denken die mensen die onder die omstandigheden negeren dan werkelijk dat ooit zelf iets kunnen overwinnen?
Ze zullen altijd zoeken bij de ander of die iets heeft dat zij niet zullen hebben en waar zij dan jalours op kunnen zijn.
Vergeving kennen zij niet echt.
Ze zijn besmet met de heb en willen blijkbaar lijdzaam zijn.
zonder liefde
of zonder God

Ignore

Why someone like to  ignore in your realy genuine feelings deliberately here from jealousy or envy doing as a hateful game to play, can become the most humbling that can happen as being a human?

Thinking these people who ignore in these circumstances really thinking ever something to overcome?
They will always look at the other if they have something that they don't have and wherever they can become also jealous of.
They don't know really the meaning of forgiveness.
They are infected with having everything in their own being
without love
or without God

Betuttelen (in de zorg)

Waarom zouden we elkaar betuttelen wanneer we juist goed voor elkaar willen zijn?

Keer op keer zul je het in de zorg tegenkomen dat de een de ander aan het betuttelen is.

Maar waarom doen mensen dat?

Weten ze dan niet dat het beter is om dat niet te zullen doen?

Of hebben mensen vaak zelf soms vaak de innerlijke behoefte om een ander te gaan betuttelen?

Zolang ze met de ander bezig zullen zijn, zullen ze niet met zichzelf bezig zijn denken ze dan.

Maar is dat ook werkelijk zo?

Is iemand werkelijk met een ander bezig door zichzelf te vergeten?

Zonder het vaak door te hebben zal men iets doen op een voorgeschreven wijze.

Een superdik kopiewerk kan ik me nog herinneren van de zogeheten Brown-dale methodiek

Hoe kan ik het beste een cliënt wakker maken bijvoorbeeld?

Van a tot z stond het allemaal beschreven

En de methode had zichzelf dus al bewezen.

Ja, het werkte echt, want anders was men in Nederland nooit voor dat Canadese model enthousiast geworden om er vervolgens tientallen huizen door heel Nederland te gaan plaatsen.

Waarom is dat dan toch dat mensen zo graag handvaten willen krijgen?

Handvaten waarmee ze dan werkelijk nooit meer fout zouden hoeven te doen.

Als een soort van wetenschap wil men dan graag een bepaalde methodiek van de hand doen

En zeggen dan: Probeer het eerst maar eens zo en als het bij jou toevallig niet zal lukken dan kijken we gewoon in het boekje om de 2^e methode uit te gaan proberen.

Net zo lang dat je de juiste methode zal hebben gevonden.

Dat intussen al het onheil al kan zijn neergedaald moeten we maar even niet aan denken, per slot van rekening hebben we ons best gedaan om de ander zo correct mogelijk te betuttelen.

We denken dan dat we het onszelf niet meer aan hoeven te rekenen. Wanneer we het volgens het boekje verkeerd zullen doen dan zal het boekje niet deugen en dat boekje kan goed gekeurd zijn door duizenden anderen.

Doe dus maar braaf van wat er van je verwacht wordt.

Je gaat toch zeker niet moeilijk doen of dwars liggen?

of wel soms?

Daar hebben we onze buik van vol hoor!

Dan moeten we je niet en trappen we je gewoon er uit.

Je doet het maar gewoon op de voorgeschreven manier

Want dacht je nou eigenlijk wel niet?

Dat jij de een of andere professor zal zijn?

Patronize eachother

Why should we patronize each other when we just want to be good to each other?

Time after time you'll encounter in the care that the one the other is to patronize.

But why do they do that?

Do not they know that it is better not to do so?

Or have they themselves sometimes an inner need to go patronize?

Do they actually prefer to satisfy their own needs than those of another?

Thus, one has become accustomed to respond to prescribed manner.

A copy superdik work I can still remember the so-called Brown-dale method

How should I wake up a client, for example?

From start to finish in the state described

And the method had already proven himself.

Yes, it worked really, because otherwise people in the Netherlands was never that enthusiastic Canadian model and turn it into dozens of houses throughout the Netherlands to go places.

But my question is still: why still the fact that people  would like to know excactly their handles ?

Handles that they never really go wrong would have to do.

As a kind of science than one would like to have a certain method of getting rid

And we say: Try it first but once and if it happen to you will not succeed then we just look in the booklet to the 2nd method to try.

Just so long that you will have found the right method.

Meanwhile, all the evil that all may come down but equally we must not think, after all we have done our best to keep the other as correctly as possible nannies.

We would therefore not be able to count ourselves. If we go by the book will do wrong will not fit the book and that book happens to be approved by thousands more.

So, do good but of what is expected of you.

You're certainly not difficult to do or obstructive?

We have our bellies full of you know!

Then we do not and we just kick it out.

You do it just in the prescribed manner

For thinking you're really not?

That you some professor will be?

Over discriminatie, vuilsprekerij en verdraaing van feiten

Discriminatie, vuilsprekerij en verdraaing van feiten is aan de domme en voor mensen zonder begrip of vergevingsgezindheid.

Domme mensen  zullen blijven negeren en reageren  op een negatieve manier totdat zij in een gelijk zullen worden gesteld.  Ze zijn als trotse ego’s en spugen onder van wat ze niet zullen begrijpen, niet omdat ze werkelijk gelijk zullen hebben, maar omdat dit de primitieve aard van de domme zal zijn.

Eigenlijk hebben ze heel veel moeite om echt redelijk te kunnen denken en dit is omdat ze eigenlijk vinden dat de hele wereld zich vaak veel  te weinig naar hun beeld zal schikken.

En iedereen die niet luistert naar hen zal slecht en verdorven zijn.

Iedereen moet naar hen luisteren en een grotere arrogantie is echt moeilijk voor te stellen.

Hoeveel voetbalsupporters begeven zich niet op hetzelfde vlak?

Wanneer ze in het ongelijk gesteld worden en verloren hebben brengen zij vernielingen aan en zijn soms zelfs tot moorden in staat.

Zijn er werkelijk mensen die zich aan deze groep gelijk willen stellen?

Ook zien we soortgelijke gedragingen in oorlogsgebieden en in tijden van grote onderdrukking.

Er zijn vaak mensen die dan denken dat ze  meer en beter zullen zijn dan een ander

en schieten daarom het liefst de "vijand" maar overhoop.

Ze willen de ander doen richten naar hun wil

en vergeten dan helemaal dat de anderen ook mensen zijn

en mensen zijn die natuurlijk niet van  een mindere soort hoeven te zijn.

Maar het vuil dat bij de domme om de lippen hangt

zal er vaak uit gebraakt worden omdat ze geloven in hun kleine verheven status.

Samenwerking in een groep

Vaak is een goede samenwerking in een docentengroep van het allergrootste belang.

Maar ook hier kan sprake zijn van de “storende schreeuwer” of de grote aandachtszoeker, die een beeld van een groep wil neerzetten.

De groep kan er uit gaan zien naar het voorbeeld van een eenling die dan letterlijk en/of figuurlijk erg hard aan het schreeuwen is. Iedereen zal er dan voor proberen te zorgen om de " schreeuwer " het vooral erg naar de zin te maken. Men zal zelfs geneigd zijn om op tenen te lopen. Dit neemt men vaak maar voor lief.

Mensen  die werkelijk willen delen en sociaal zijn, zullen dan zeker meer moeten slikken. Het zal de sfeer zeker niet ten goede komen wanneer er een schreeuwer aan de top zal staan.

Het beeld zal anders zijn wanneer er een zeer positieve ervaring tegenover zal kunnen staan, maar ook dan is het van belang dat deze echt van de schreeuwer afkomstig zal moeten zijn.

Co-operation in a group

Often a good cooperation in a group of teachers is of paramount importance.

But even here there may be the "annoying loudmouth" or the big attention seeker who wants to drop a picture of a group .

The group will look at the example of a loner who then literally and / or figuratively crying is very hard. Everyone will then seek to ensure the "loudmouth" very especially to make sense. It will even be tempted to walk on toes. This often takes for granted.

People who really want to share and social, will certainly have to swallow more. The atmosphere will certainly not benefit when there is a screamer at the top will stand.

The image will be different when there is a very positive experience, it will be able to stand in front of, but also then it is important that this really originate from the barker will have to be.

Hans

Huilers

Huilers zijn een natuurlijke benaming voor jonge zeehonden die in de zee, en vooral ook in de Nederlandse Waddenzee voor zullen komen. Hoe komen die huilers in de natuur terecht?

Het is goed om je dit eens af te vragen.

Huilers zijn namelijk in de natuur dieren die geen levenskans hebben omdat ze niet gevolgd worden door de moeder.

Zielig?

Is de natuur werkelijk zielig?

Of is het zielig als we als eigenwijze mensen hier een verandering op aan willen brengen?

In het Noord Nederlandse Pieterburen heeft men een winstgevend bedrijf op kunnen zetten om dus ook huilers op te kunnen laten knappen om ze vervolgens weer opnieuw in de zee los te laten.

Maar wat gebeurd er dan?

Er wordt veel te veel vis gegeten door de zeehonden en de natuur geraakt door de mens in de war.

Kan dit soms een bedoeling zijn?

Nee, dus dan maar een toeristische trekpleister er van gaan maken, maar eigenlijk was het dat ook al.

crying lost ones

crying lost ones (huilers) are a natural name for baby seals in the sea, and especially in the Dutch Wadden Sea will come. How do those pups into nature?

It is good to ask you this once.

crying lost ones (huilers)  are in fact in nature that animals have no chance of life because they are not followed by the mother.

Pathetic?

Is nature really pathetic?

Or is it pathetic if we as opinionated people here want to make a change?

In the northern Dutch Pieterburen you have a profitable business can take to crying lost ones (huilers) also to be able to pop them back into the sea then let go.

But what happens then?

There's too much fish eaten by the seals and wildlife affected by the man in the war.

This can sometimes be right?

No, so then only a tourist attraction of going there, but actually it was that al

Hans

zorgen voor elkaar

Psychologische selectieprocedures

Bij de meeste bedrijven kent men zogeheten selectieprocedures voor medewerkers. Wanneer men een nieuwe medewerker nodig heeft zal men graag willen kijken welke medewerker het beste zal kunnen aansluiten bij het bedrijf.

Hoe komen ze daar nou achter zul je jezelf af kunnen vragen.

Ze hebben hier dus verschillende methodes voor ontwikkeld en denken daarmee vaak de beste medewerkers te kunnen selecteren. Maar of dit werkelijk zo zal zijn valt vaak nog maar te bezien.

Want tegelijkertijd zijn er dus ook sollicitatietrainingen die dezelfde methodes goed hebben kunnen bestuderen en precies zullen weten van wat ze dan moeten antwoorden.

Uiteraard zijn dit vaak de sollicitanten die wel meerdere slimme handigheidjes zullen bezitten, maar die misschien wel helemaal niet echt de beste kandidaten voor de functie zullen zijn.

Psychological selection procedures

Most companies know they called selection procedures for staff. When a new employee needs will be interested to see what the best employee will be able to join the company.

How did they know how to get the best worker? Will you be asking yourself.

They made  several methods for choosing  the best people could be selected. But if this methode will give ever the best result is still a question.

Because there is also good job training where people can learn the same methods, and if they are clever they know exactly what the need answers.

Obviously, these are often the candidates who are more clever tricks will hold, but perhaps  will be not really the best candidates for the position.

Wilhelm Schmid

 “Wie goed met zichzelf kan omgaan, bevrijdt de anderen van de last om te moeten omgaan met iemand die niet goed met zichzelf kan omgaan”

Wilhelm Schmid (24 februari 1859, Künzelsau, Koninkrijk Württemberg - 6 november 1951) was een Duits classicus, geboren te Künzelsau. Na studies aan de universiteiten van Tübingen en Straatsburg gaf hij les aan Tübingen (1887 ev). En werd hoogleraar er in 1893.

Zijn publicaties zijn onder meer:

     Kulturgeschichtliche Zusammenhang und Bedeutung der griechischen Renaissance in der Römerzeit (1898)
     Zur Geschichte des griechischen Dithyrambus (1901)
     Verzeichniss der griechischen Handschriften der Königlichen Universitäts-Bibliothek Tübingen (1902)
     Herziening van W. Christus, Geschichte der griechischen Litteratur

Wilhelm Schmid: 

"He can handle himself well, frees the others from the burden of having to deal with someone who can not deal with themselves"

Wilhelm Schmid (24 February 1859, Künzelsau, Kingdom of Württemberg – 6 November 1951) was a German classical scholar, born at Künzelsau. After studies at the universities of Tübingen and Strassburg he taught at Tübingen (1887 et seq.) and became professor there in 1893.His publications include:Kulturgeschichtliche Zusammenhang und Bedeutung der griechischen Renaissance in der Römerzeit (1898) Zur Geschichte des griechischen Dithyrambus (1901)Verzeichniss der griechischen Handschriften der Königlichen Universitäts-Bibliothek Tübingen(1902)                                Revisions of W. Christ, Geschichte der griechischen Litteratur

DRUK / PRESSURE

Wanneer we druk toe passen is het zaak dat we de goede druk toepasllen

te veel druk is niet goed

maar onderdruk is ook niet goed

kijk maar eens naar de spanning van een band met lucht

wanneer er te veel lucht in is gepompt dan staat hij op springen

wanneer er te weinig lucht in zit kan het zo maar komen dat de band ook lek gaat worden en is de energie is in ieder geval acteruit gegaan.

Het is dus van belang dat we de goede druk zullen toepassen.

When we apply pressure, it is important that we have the correct pressure
too much pressure is not good

but under pressure is also not good

just look at the pressure of a tire with air

when too much air is pumped than he is about to explode

if there is too low pressure, there can became a leak and the energy for using will be always in a low level

It is therefore important that we will apply the proper pressure.

Waarheid en Bedrog

Vaak willen we onderverdelen in goed en fout.
In waarheid en bedrog.
Willen we zelfs doen vermorzelen
Maar zonder door gehad  te hebben
Dat het om ging over ons eigen spiegelbeeld
Gelijk aan de balk in ons eigen hoofd.

Truth and Deceit

Often we make the difference in good and bad.
In truth and deception.
Do we even smash or destroy
But without knowing
It was all about our own reflection
Similar the beam in our own heads.

De grote beperking van de logica

Omdat de logica van mensen zeker hele grote beperkingen kent, kunnen we beter gaan leven in de geest en niet in het lichaam van de logica.. Dan kunnen we ons geestelijk trainen om de goede weg te gaan.
Want wat of wie zal ons voedsel zijn wanneer we geloven in de feitelijk onlogische wetten van de logica?

Goed, de Japanse onderzoeker Masaru Emoto kwam daar ook al achter toen hij zijn onderzoek startte naar het water. Hij noemde het toen: het geheim van water en vertelde zijn medemens over de geestelijke en wonderbaarlijke werking van diens kristallen wanneer men werkelijk in de geest der liefde zal zijn.
En Masaru Emoto heeft zich vervolgens willen richten op de wonderbaarlijker kracht der  klanken die we eveneens tot ons kunnen nemen. Met een supergrote stemvork was hij  het toneel op en zong er het “do, re, mi”  uit de musical “The sound of music”  (Masaru Emoto was in september 2011 te gast op een vredesfestival  (“Woodstock 3”) in het midden van Frankrijk)

The major limitation of the logica

Because the logic of people certainly big limitations, we can better live in the spirit and not in the logica body. Then we can mentally train the right way to go.
Wall who or what will our food when we actually believe in the illogical laws of the body logic?

Well, the Japanese researcher Masaru Emoto was experience when he started his research into the water. He called it : the mystery of water and told his surrounding about the spiritual and miraculous operation of its crystals when really in the spirit of love will be.
Now Masaru Emoto wants to focus on the miraculous power of sounds to us that we also can take. With a super large tuning fork, he was on stage and sang the "do, re, mi",  from the musical "The Sound of Music" (Masaru Emoto was in September 2011 to host a peace festival ("Woodstock 3") in the middle of France)

Volgens de logica beredeneren

Natuurlijk order ik vaak alles met mijn verstand en beredeneer ik van 1 + 1 = 2
Maar werken die voorbeelden nog wel echt wanneer ik me bedenk dat alles dat als voorbeeld zou kunnen dien werkelijk uniek zal zijn?
Dan tel ik bijvoorbeeld een man en een vrouw bij elkaar op, terwijl het er spoedig 3, 4 of meer kan zijn.
Goed, een man + man of een vrouw + vrouw lijkt volgens de logica meer 2 te kunnen blijven, maar ook dan doen ze vaak hun uiterste best om er 3,4 of meer er van te maken.

Bekend voorbeeld

Het bekende voorbeeld is van 1 appel + 1 appel = 2 appels
Maar zijn die appels werkelijk gelijk of zijn die evenals de mens ook helemaal uniek en zal de verleiding van het proeven en daarom de proefvinderlijke ontdekking hier zeker het bewijs van kunnen leveren. En denken we aan die verleiding van het lekkere uitziende appeltje dan kunnen we natuurlijk gaan denken aan een heel oud verhaal waarmee de schepping kan worden uitgelegd.

verwachtingen