DIGITALE HARTENKRANT

Vanuit een groot hart voor het poppentheater kwam ik er in 2003 achter dat het werkelijk gaan geloven in poppen heel erg verwarrend kan zijn en dat dit niet alleen voor mij zo was, maar dat dit voor nog veel meer bekende toneelspelers de werkelijkheid was. Thans zien we in deze tijd het succes van acteur Jensen die door velen als een werkelijk gevaar en zeer slechte invloed wordt gezien en zelfs als de producent van onwaar theater. Maar wat leverde mijn onderzoek van het theater me eigenlijk op? En wat heeft het in mijn leven doen veranderen? Mijn leven lang ken ik doen getuigen van een groot hart voor theater en na het ontstaan van de hartenkrant, besloot ik, deels noodgedwongen, een zeer uitgebreid kwaliteits-onderzoek te gaan doen naar de waarheid van het beroepstheater. Ik zoek (soms opnieuw) contact met de grote theaterhelden uit mijn leven. Ik wil ze zelfs te spreken krijgen en dat is iets dat me uiteindelijk ook werkelijk is gelukt. Helaas had het Amsterdamse instituut voor theater, evenals het daarvoor al gesloten Amsterdamse Mickery-theater al hun deuren gesloten. En inmiddels het theater waar ik 15 jaar van deel uit heb willen maken, tot een einde gekomen. Als een lijn heb ik dit al willen onthullen in totaal 36 hartenkranten die waarheid of soms de onwaarheid van het menselijk theater voorstaan. Wat is gespeeld en wat is werkelijkheid? Daarover sprak ik op 14 augustus 2020 al een inleidende podcast in en presenteer ik vandaag op 15 augustus de kernvraag: Wat is werkelijk genot van theater en was is eigenlijk het resultaat van dit werkelijke diepte -en kwaliteitsonderzoek? Het kwam misschien wel door de herhaalde vraag van de koninklijke bibliotheek van waar blijft toch het vervolg van die allereerste hartenkrant bleef. Gek genoeg tot mijn eigen grote verbazing, bleek mijn antwoord te zijn  dat de werkelijke hartenkranten 36 digitale hartenkranten waren geworden die vanaf 2012 door mijzelf vervaardigd zijn. Digitale hartenkranten die ik dus stuk voor stuk allemaal digitale hartenkranten ben gaan noemen, maar die ook allemaal nog van een te groot aantal te persoonlijke kenmerken gescreend moeten worden, want anders zouden ze mensen die ik lief heb, kunnen doen beschadigen en dat wil ik natuurlijk zien te voorkomen.  Van mijn persoonlijke ellende kan niemand natuurlijk iets leren.  Al moest ik natuurlijk wel gelijk denken aan dat nummer dat ik nog aantrof van de allereerste kleinkunstacademie lp die ik nog steeds in mijn bezig heb en het nummer laat horen:  “Alleen uit leed wordt kunst geboren”

Op deze lp komen dus nog veel prachtige nummers, mensen die vaak grootheden werden voor het Nederlandse theater en mensen waren die ik altijd graag heb willen volgen.

Maar ook wil ik je dan graag een lp laten zien met een paar nummers van een eigenlijk nog zeer onbekende Nederlandse Minstreel die ik nog steeds in mijn hart heb willen sluiten en net als ik een kunstenaar was die op dezelfde Vredeman de Vries academie had gezeten als ikzelf en pas veel later heb leren kennen als een zeer gewaardeerd linkedin contact. Het is de beeldend kunstenaar Ruud Hollander, een man die dus toevalligerwijs ook nog diverse nummer voor de echter veel meer bekende Nederlandse  acteur Willem Nijholt heeft geschreven.

Dit was een lp met de titel “Het cachot” , een uitgave waarvan ik de uitgever nog persoonlijk heb gekend (hij was de eigenaar van de toenmalige platenzaak “De Put” op de hoek van het zaailand van de Friese hoofdstad Leeuwarden. Hierbij vind ik natuurlijk nog de  leuke bijkomstige link van het voor mij zeer  VPRO programma ZAAI op de zondagochtenden, waar 2 Fries sprekende vriendinnen uit het hoge Noorden van Nederland zich voortdurend een beetje leken te vervelen omdat ze het leven zo vreselijk saai vonden. In ieder geval vele zeer bijzondere nummers staan dus ook op de allereerste lp van de Nederlandse kleinkunstacademie, waarbij grote talenten op latere leeftijd nog grote bekendheid in Nederland gingen verwerven.

En natuurlijk ook nog een paar nummerjes van Ruud  Weisman die ik ooit nog eens tegenover me heb gehad in een verwoedde discussie ten opzichte van een dansgroep waar ik het toneelbeeld en hij de tekst had willen schrijven. Ruud Weissman had iets met varkens willen bedenken, terwijl mijn deel juist had willen benaderen vanuit de realiteit, iets waar de danseressen zich in ieder geval veel beter in thuis voelden.  opdracht echt benaderd vanuit juist verschillende werelden.

DIGITAL PAPER OF HEARTS

From a big heart for puppet theater I found out in 2003 that actually believing in puppets can be very confusing and that this was not only the case for me, but that this was the reality for many more famous actors. Today we see the success of actor Jensen who is seen by many as a real danger and a very bad influence and even as the producer of false theater. But what did my research into the theater actually get me? And what has it changed in my life? All my life I have shown a great passion for theater and after the creation of the hartenkrant, I decided, partly out of necessity, to conduct a very extensive quality research into the truth of professional theater. I (sometimes again) seek contact with the great theater heroes of my life. I even want to speak to them and that is something that I actually succeeded in the end. Unfortunately, the Amsterdam Institute for Theater, as well as the previously closed Amsterdam Mickery Theater, had already closed their doors. And now the theater that I wanted to be a part of for 15 years has come to an end. As a line, I have already wanted to reveal a total of 36 heart papers advocating truth or sometimes the falsity of human theater. What has been played and what is reality? I already recorded this in an introductory podcast on 14 August 2020 and today on 15 August I present the key question: What is real enjoyment of theater and was it actually the result of this actual in-depth and quality research? Perhaps it was because of the repeated question from the royal library of where is the continuation of that very first heart paper. Strangely enough, to my own surprise, my answer turned out to be that the actual heart papers had become 36 digital heart papers produced by myself from 2012 onwards. Digital heart newspapers, which I have therefore all come to call digital heart newspapers, but all of which also have to be screened for too many personal characteristics, because otherwise they could damage people I love and of course I want that to avoid. Of course, nobody can learn anything from my personal misery. Although of course I immediately had to think of that song that I found from the very first cabaret academy LP that I still have in my mind and the song shows: "Art is born only out of sorrow"

So on this LP there are still a lot of beautiful songs, people who often became greats for Dutch theater and were people I always wanted to follow.

But I would also like to show you an LP with a few songs by an actually still very unknown Dutch Minstrel that I still want to hold in my heart and just like I was an artist who had attended the same Vredeman de Vries academy as myself and only got to know much later as a much appreciated LinkedIn contact. It is the visual artist Ruud Hollander, a man who coincidentally also wrote several songs for the much more famous Dutch actor Willem Nijholt.

This was an LP with the title “Het cachot”, an edition of which I have known the publisher personally (he was the owner of the then record store “De Put” on the corner of the seeding area of ​​the Frisian capital Leeuwarden. of course the nice additional link of the for me very VPRO program ZAAI on the Sunday mornings, where 2 Frisian-speaking friends from the high North of the Netherlands constantly seemed a bit bored because they found life so terribly boring. special songs are therefore also on the very first LP of the Dutch cabaret academy, where great talents at a later age still gained great fame in the Netherlands.

And of course also a few songs by Ruud Weisman that I once had in front of me in a furious discussion with regard to a dance group where I wanted to write the stage image and he wanted to write the text. Ruud Weissman had wanted to come up with something with pigs, while my part had wanted to approach it from reality, something in which the dancers at least felt much more at home. assignment really approached from different worlds.